Poem "The հետեւակ հավերժական Եվրոպա» Պուշկինի գրել է

Ներկա պահին ժամը հեշտ է. Ռուսաստան - մի երկիր, որը շատ փորձագետներ աշխարհաքաղաքական իրողությունները 90-ականների սկզբին զգացի դատապարտված եւ շուտով կլինի մասնատվելը, - հանկարծ սկսեց նորից է ցույց տալ, ձեր հավերժական ապստամբ բնավորություն. Փորձերը անտեսել շահերը իշխանության եւ անսպասելի դիմադրության: Ֆոնի վրա տեղի ունեցող ողբերգական իրադարձություններին հարեւան երկրներում, կար բնական հետաքրքրությունը, թե ինչպես պետք է զբաղվել նման իրավիճակներում լավագույն մարդիկ Ռուսաստանում մեկ դար առաջ: սառնաշունչ չափածո «սպասավորների հավերժական Եվրոպա» տպագրվել է էջերում տպագրված եւ էլեկտրոնային ԶԼՄ-ներում: Պուշկինի, ռուս մեծ բանաստեղծ, հռչակվեց հեղինակի կողմից: Ըստ մեկ այլ վարկածի, ապա ապրանքը եկել է գրիչով Tiutchev:

Է, այդ տեղեկատվությունը ճիշտ է. Այս հարցը պետք է ուշադիր տեսակավորված դուրս.

Բանասիրական առարկություն կամ, որ հանգ բառով, «Եվրոպա»

Բանասիրության փորձագետները անմիջապես կասկածի տակ երկու հիմնական տարբերակները հեղինակային «հավերժական սպասավորների Եվրոպայի»: Պուշկինի եւ Tiutchev հազիվ սկսել է հանգավորել «Եվրոպա» հետ «փորձ», - չէ լիովին համահունչ հայեցակարգին գեղարվեստական, գերակշռում է twenties-thirties է XIX դարում: Դարի կեսերին, նման փորձերը բավականին հեգնական ծաղրում բանաստեղծներ Zhemchuzhnikova եղբայրներին, Ալեքսեյ Տոլստոյի եւ միացել նրանց Ա. Ammos միավորված են կոլեկտիվ կեղծանվան Kozmy Prutkova: Այդպիսի ժամանակակից հանգ առաջարկում է ծագման հետագա աշխատանքների, գուցե նույնիսկ այսօր. Ոճային, դա հիշեցնում է մեկ այլ չափածո Պուշկինի. "The հետեւակ հավերժական Եվրոպան" - ի համահունչ ձոն «արեւի ռուսական պոեզիայի», որը հայտնի է որպես «բանսարկու Ռուսաստանի».

Պուշկինի պոեմի 1831 թ

Ռուսաստան - որ երկիրը այնքան մեծ է, որ գայթակղությունը է նվազեցնել իր չափը բազմիցս շփոթել է միտքը եւրոպական տիրակալներին: Համար Այս նպատակով նրանք օգտագործել ցանկացած արդարացում. Ի 1830 կայսրության տարածքում անկարգություններ սկսվեցին, հետագայում կոչվում է ապստամբություն: Ալեքսանդր, չնայած, շատ քննադատական վերաբերմունքը բազմաթիվ ասպեկտների Ռուսաստանի կյանքի իր ժամանակի, եղել է հայրենասեր, եւ բոլոր տեսակի անջատողականության (ժամանակակից պայմաններով) ընկալվում թշնամանքի: Նրա դիրքորոշումն այս հարցում, նա հստակորեն ուրվագծվում է իրենց գրավոր աշխատանքներ - ընդդիմախոսել է չարախօս Ռուսաստանի Ակնհայտ է, որ մեծ մասը ժամանակակից ընթերցողների շփոթում ձոն գրված է Tsarskoye Սելո, օգոստոսի 2-1831, հետ բանաստեղծության "The հետեւակ հավերժական Եվրոպա»: Պուշկին զայրացրել է այն մտադրությամբ, որ Ֆրանսիայի կառավարությունը ուղղակի ռազմական օգնություն է լեհական ապստամբների, մարգարէացաւ եւ ոչ թե, իրոք ծեծել խոսքերը, թշնամիները տխուր ճակատագրի »շարքում nechuzhdyh Գերեզմաններ», հիշեցնելով իրադարձությունները տասնութ-ամյա. Պատմություն, քանի որ մենք գիտենք, թե, կրկնվում է:

սկզբնաղբյուրային

Արդյոք բանաստեղծությունը "The հետեւակ հավերժական Եվրոպան« Պուշկինը գրել է. Պատմությունը այս ապրանքի, երբ դուք փորձում են գտնել այն, հայտնի չէ: Տեղեկանք նյութական ձեւով համապարփակ հավաքածուների մեծ բանաստեղծի ստեղծագործությունների նաեւ չեն տալիս որեւէ տեղեկատվություն: Ժամանակագրական ոչ clues, ոչ այն չի պատկանում որեւէ հայտնի ժամանակահատվածների ստեղծագործական. Այդ արդյունքները տալ եւ փորձել գտնել նման բան Tiutchev. Քննադատներն Այս մոտեցման հստակեցման հեղինակային կարող են պնդել, որ որոշ շատ սուր աշխատանքները չեն ընդգրկվել պաշտոնական PSA համար տարբեր պատճառներով: Թերեւս Պուշկինի բանաստեղծությունը "The հետեւակ հավերժական Եվրոպան» էր, այնքան seditious, որ տակ թագավորի, ոչ էլ խորհրդային ժամանակներում գրաքննողները չէին համարձակվում ներկայացնել իր ընդհանուր ընթերցասրահ հասարակությանը: Բայց տեքստում ոչինչ չկա, որը կարող է խանգարել «սատրապների», թեեւ թագավորի, թեեւ խորհրդային: Եւ տեղեկատվություն արգելված ապրանքներ չեն, շատ հուսալի. Մեծ մասը, «գաղտնի» եւ obscenely վիրավորական գործերի պայմանավորված է մեծ բանաստեղծի, ըստ էության, չեն ունենա որեւէ առնչություն ունենալ: Այս մասին են վկայում առաջին հերթին, ըստ իրենց միջակություն:

Թե ինչու են վերագրում հեղինակային Պուշկինի.

Ալեքսանդր դարձավ «Մեր բոլոր", փաստ է, որ, ավաղ, խաղացել տարօրինակ դեր է առաջխաղացման ռուս մեծ բանաստեղծ: Դպրոցականները բառացիորեն ստիպված անգիր իր աշխատանքները, հաճախ, առանց փորձերը գրավել այդ հետաքրքրաշարժ գեղեցկությունը եւ իմաստություն, որ ճառագում է յուրաքանչյուր չափածո Պուշկինի. "The հետեւակ հավերժական Եվրոպան» վերագրել »հիմնական ռուս բանաստեղծ» կարող է երբեմն գիտակցաբար է տալ քաշը այս ապրանքի աչքերին uninitiated հանրության համար. Դեռ պետք է այս ոչ ոչ: Ի Ա. Ս. Pushkina կան բազմաթիվ հատվածներ են վառ հայրենասիրական, եւ եթե նրանք չեն բավարարում, դուք կարող եք կարդալ նրա նամակագրությունը ընկերների հետ, որտեղ նա հստակ չի հանդուրժել արհամարհանքը մեր երկրի համար, հատկապես օտարերկրացիների. Եւ այլեւս վնասակար նենգափոխման, երբ բանաստեղծությունը է իրական հեղինակը:

Ճշմարիտ հեղինակը

Elena Fominichna Lavrenteva, դարձել է 1971 թ. Մի անդամ գրողների միության, թողարկված երկու տասնյակ գրքեր (առաջին անգամ հրատարակվել է 1964 թ.), Աշխատել է ամսագրի «Երիտասարդական» համար մեկ տասնամյակ, ուշագրավ բանաստեղծ, այն է, որ պոեմի հեղինակը «Այն հետեւակ հավերժական Եվրոպա»: Պուշկինի չի գրել: Առաջին հայտնի հրապարակումը տեղի է ունեցել հոկտեմբերի 23, 2003. Անվանեք արտադրանքի :. «Այսպես կոչված էլիտան Galician» Դա հենց այնպես պատահեց, որ այն դառնում է ավելի ու ավելի կարեւոր է, բայց քանի որ, բանաստեղծության ժողովրդականությունը աճել, եւ Ուկրաինայում, եւ արտերկրում: Այն գրվել է Դոնեցկ եւ նվիրված էր «հերոսները Մայդանում,« մեկ այլ առաջին. Բանաստեղծ, կամ, ավելի շուտ, բանաստեղծ, չէր լսել:

Elena Fominichna վստահ էր, լավ է, որ դա չի վերագրում բանաստեղծությունը մեկին, այլ իր Aleksandru Sergeevichu: Այն է, որ դա կարեւոր չէ, այն է, որ ի շնորհիվ. Եվ դա, ըստ մեկ այլ ուշագրավ բանաստեղծ, վարպետ բառերի համարվում: Սեփական ժողովրդին: