Ռուս բանաստեղծներ 19-րդ դարում: Ցանկը անվանի ներկայացուցիչների ոսկե տարեկանում ռուսական պոեզիայի

Որ տասնիններորդ դարի կոչվում է Ոսկե Տարիքը ռուսական պոեզիայի. Այս ընթացքում, փոխարինելով սիրելի գրական կլասիցիզմ, ռոմանտիզմը եւ գերզգայունություն գալիս: Մի քիչ անց, ձեւավորվող իրատեսություն, աստիճանաբար displacing է իդեալականացված աշխարհում. Դա եղել է տասնիններորդ դարի գրականությունը հասավ իր գագաթնակետին, եւ անգնահատելի ավանդը այս ռուս բանաստեղծների 19-րդ դարում. Թվարկեք նրանց, իրոք, մեծ է թվում այնպիսի հայտնի անուններ, ինչպիսիք են Ալեքսանդր Պուշկինի, Միխայիլ Լերմոնտովի, Afanasiy FET, կան նաեւ քիչ հայտնի, բայց տաղանդավոր Վլադիմիր Rajewski, Ալեքսեյ Khomyakov Սերգեյ Դուրովը եւ շատ ուրիշներ:

Տասնիններորդ դարի գրականության մեջ

Որ տասնիններորդ դարի չի եղել վարչապետ ժամկետը Ռուսաստանին ծածկի շարքը պատերազմների ավելի քան առեւտրային ուղիների, որ ռազմական արշավ Napoleon, որին հաջորդում է ապստամբության մասին դեկաբրիստների, ապա նորից պատերազմ լինի, վերացման ստրկություն: Այս ամենը մի մեծ ցնցում է երկրի համար: Ֆոնի այդ իրադարձությունների, եւ զարգացող գրականության: Ռուս մեծ բանաստեղծ 19-րդ դարի իր աշխատանքի գրավոր սիրո մասին երկրի, որ գեղեցկությունը Ռուսաստանի, վիճակում է ընդհանուր մարդուն եւ ազնիվ կյանքի պարապուրդի, խոսել շատ մասին, թե մարդու է այս աշխարհում, դիմակայության մասին անհատի հասարակության: Կլասիցիզմ է ստեղծել կերպար է իդեալական մարդու, ռոմանտիզմ elevates այն բարձր միջակություն կյանքի, շրջապատված քնարական սենտիմենտալ ցնցող տեսարան - պոեզիան վաղ տասնիններորդ դարում ձգտում է իդեալականացնել աշխարհը: Նրանք օգտագործվում են հսկայական քանակությամբ Tropes, խաղում օտար բառերի բերել կատարելության հանգ բոլորը իդեալական էկրանին. Ավելի ուշ սկսեցին հայտնվել ռեալիզմի, որի դասական բանաստեղծներ չեն արհամարհել մայրենի լեզու արտահայտությունները, փորձարկումներ ձեւով բանաստեղծության: հիմնական նպատակն էր ցույց տալ, որ իրականությունը իր բոլոր թերությունները: The տասնիններորդ դարի մի դար հակամարտության, դա հրաշալի համապատասխանում իդեալականը եւ անկատարությունն է աշխարհում, որտեղ բանաստեղծը բնակվել.

Իվան Անդրեեւիչ Կռիլովը (1769-1844)

Կռիլովը ի առակներ հարուցվել է ռուս գրականության մեջ: Նրա անունը այնքան սերտորեն կապված է այս ժանրի, որ ինչ - որ բան է կայուն արտահայտվելու, քանի որ «Եզովպոս առակները». Այս անսովոր այդ ժամանակ է, որ ձեւը պոեզիայի, Իվան Ա. Ընտրեց է ցույց տալ չարիքները հասարակության, ցույց տալով նրանց միջոցով պատկերների տարբեր կենդանիների. Առակներ այնքան պարզ է եւ հետաքրքիր է, որ ոմանք իրենց գծերի դարձել է հայտնի արտահայտությունն ու բազմազանությունը թեմաների թույլ է տալիս գտնել դաս է նվիրել ցանկացած առիթով: Կռիլովը համարվում էր մի դեր մոդելը բազմաթիվ ռուս բանաստեղծների 19-րդ դարում, որոնց ցանկը կլիներ հեռու ամբողջական, առանց մեծ առակագիր.

Իվան Zaharovich Սուրկովը (1841-1880)

Ռեալիզմի եւ գյուղացիության, որը շատ հաճախ կապված Nekrasov, եւ քչերը գիտեն, որ բազմաթիվ այլ ռուս բանաստեղծներ երգում էին բարձր է գնահատել իր ժողովրդի եւ իր կյանքի. Սուրկովը բանաստեղծությունը տարբերվում մեղեդին եւ պարզությունը: Դա հնարավոր է տեղադրել որոշ իր աշխատանքները երաժշտության. Որոշ տեղերում, բանաստեղծ միտումնավոր օգտագործում խոսքերը, ոչ բնորոշ է բառերով եւ գյուղացիների: Թեմաներն իր բանաստեղծությունների մոտ են յուրաքանչյուր անձի, որ նրանք այնքան էլ բարձր, idealized որպես պոեզիայի Պուշկինի, բայց միեւնույն ժամանակ, դա չի տալիս ճանապարհը. Զարմանալի ունակություն է ցույց տալ, որ կյանքը հասարակ մարդկանց ցույց տալ իրենց զգացմունքները, խոսել այն մասին, որ որոշ առօրյա իրավիճակներում, այնպես, որ ընթերցողը immersed մթնոլորտում երկրի կյանքի - սրանք բաղադրիչները բառերը Իվանա Surikova:

Ալեքսեյ Konstantinovich Տոլստոյը (1817-1875)

Իսկ հայտնի նման Տոլստոյի էր ռուս բանաստեղծներ 19-րդ դարում: Ցանկը հայտնի հարազատների միացել է Ալեքսեյ Տոլստոյ, հայտնի է իր պատմական պիեսներից, բալլադներ եւ երգիծական բանաստեղծություններ: Նրա ստեղծագործության հնչի սիրո իր հայրենի հողի, վանկարկում իր գեղեցկությունը. A տարբերակիչ առանձնահատկությունը պոեզիայի - իրենց պարզությամբ, տալով բառերը անկեղծությամբ: Ոգեշնչումը բանաստեղծի էր ժողովուրդը, որն է պատճառը, որ նրա գործերը այդքան շատ հղումները պատմական թեմաներով եւ բանահյուսության. Սակայն, միեւնույն ժամանակ, Տոլստոյը ցույց է տալիս աշխարհը վառ գույներով, ես հիանում ամեն պահը կյանքի, փորձելով գրավել բոլոր լավագույն զգացմունքներն ու հույզերը:

Potr Isaevich Veynberg (1831-1908)

Շատ բանաստեղծներ տասնիններորդ դարում զբաղվում էին թարգմանում պոեզիա այլ լեզուներով, Weinberg բացառություն չէր: Նրանք ասում են, որ եթե արձակ թարգմանիչ - համահեղինակ պոեզիայի նա մի մրցակից. Weinberg տեղափոխվել մեծ թվով բանաստեղծություններին գերմաներեն. Թարգմանության է գերմանական դրամայի «Մարիա Ստյուարտ» Շիլլերն նա նույնիսկ արժանացել է հեղինակավոր մրցանակին Գիտությունների Ակադեմիայի: Բացի այդ, այս զարմանալի բանաստեղծ աշխատել է ստեղծագործությունների Շեքսպիրի, Գյոթեի, Heine, Բայրոնի, եւ շատ այլ ականավոր գրողների. Իհարկե, որը կոչվում է Weinberg անկախ, այնպես որ դա դժվար է: Բայց իր տառադարձությամբ քառյակներ նա պահպանել է բոլոր հատկանիշները բնօրինակը հեղինակ բառերը, որը մեզ թույլ է տալիս խոսել դրա մասին, քանի որ, իրոք, բանաստեղծական օժտված անձի. Անգնահատելի ներդրում կատարվել է զարգացման համաշխարհային գրականության թարգմանության ռուս բանաստեղծների 19-րդ դարում. Թվարկեք նրանց թերի կլիներ առանց Weinberg:

եզրափակում

Ռուս բանաստեղծներ միշտ եղել անբաժանելի մասն է գրականության: Բայց դա եղել է տասնիններորդ դարի եղել հատկապես հարուստ է տաղանդավոր մարդկանց, որոնց անունները հավերժ պատմության մեջ ոչ միայն Ռուսաստանի, այլեւ համաշխարհային պոեզիայի.